Mallumse Molen
Tegenover Het Muldershuis ligt de Mallumse Molen. Samen met de naastgelegen schuur staan deze drie gebouwen op de lijst van rijksmonumenten. De historische molen is iedere zaterdagmiddag open en op afspraak worden er rondleidingen gegeven.
Geschiedenis
In 1424 is voor het eerst sprake van de watermolen als de hof te Mallum (bekend sinds 1188) met watermolen wordt verkocht aan de heer van Borculo. Hij brengt de hof en molen samen in één complex, van 1449 tot 1795 is de hof met molen een leengoed van de heer van Borculo. Het huis, de hof of havezathe te Mallem werd in de loop der eeuwen door wisselende families bewoond, de geslachten Schonevelde geheten van Grasdorp, Viermundt en Van Keppel woonden er.
Rond 1750 is de havezathe gesloopt. Om toch onder comfortabele omstandigheden te Mallum te kunnen verblijven, is door de toenmalige heer van Mallum tegen het bestaande muldershuis bij de molen een dwarshuis gebouwd. Hij had daar zijn eigen 'herenkamer', de opkamer.
De molen was een dwang- of banmolen, de boeren uit de omgeving waren verplicht hun graan op deze molen te laten malen.
De olie- en eekmolen zakte in 1917 de molenkolk in en werd in 1918 gesloopt. In 1895 kocht het Waterschap van Berkel de molen. De korenmolen bleef in bedrijf tot 1943 en kwam vijf jaar later in het bezit van de Stichting de Mallumse Molen die dat jaar was opgericht. Bij akte van 20 november 1948 verwierf de stichting de watermolen voor een bedrag van één gulden van het Waterschap van de Berkel. Het jaar daarop volgde al restauratie maar niet lang daarna gleed ook deze molen voor een deel in de molenkolk. Herstel volgde.
Stichting Eibergse Molens
De stichting de Mallumse Molen is in 1977 opgegaan in de Stichting Eibergse Molens, de instelling die behalve de Mallumse Molen en het Muldershuis ook de Rekkense Piepermolen onder haar hoede heeft. In 1978 werd de molen opnieuw opgeknapt en is nu wekelijks een dag in bedrijf, er wordt koren gemalen en sinds 1982 gerst gepeld. Naast de molen ligt een schutsluis ten behoeve van de Berkelscheepvaart.
Geschiedenis
In 1424 is voor het eerst sprake van de watermolen als de hof te Mallum (bekend sinds 1188) met watermolen wordt verkocht aan de heer van Borculo. Hij brengt de hof en molen samen in één complex, van 1449 tot 1795 is de hof met molen een leengoed van de heer van Borculo. Het huis, de hof of havezathe te Mallem werd in de loop der eeuwen door wisselende families bewoond, de geslachten Schonevelde geheten van Grasdorp, Viermundt en Van Keppel woonden er.
Rond 1750 is de havezathe gesloopt. Om toch onder comfortabele omstandigheden te Mallum te kunnen verblijven, is door de toenmalige heer van Mallum tegen het bestaande muldershuis bij de molen een dwarshuis gebouwd. Hij had daar zijn eigen 'herenkamer', de opkamer.
De molen was een dwang- of banmolen, de boeren uit de omgeving waren verplicht hun graan op deze molen te laten malen.
De olie- en eekmolen zakte in 1917 de molenkolk in en werd in 1918 gesloopt. In 1895 kocht het Waterschap van Berkel de molen. De korenmolen bleef in bedrijf tot 1943 en kwam vijf jaar later in het bezit van de Stichting de Mallumse Molen die dat jaar was opgericht. Bij akte van 20 november 1948 verwierf de stichting de watermolen voor een bedrag van één gulden van het Waterschap van de Berkel. Het jaar daarop volgde al restauratie maar niet lang daarna gleed ook deze molen voor een deel in de molenkolk. Herstel volgde.
Stichting Eibergse Molens
De stichting de Mallumse Molen is in 1977 opgegaan in de Stichting Eibergse Molens, de instelling die behalve de Mallumse Molen en het Muldershuis ook de Rekkense Piepermolen onder haar hoede heeft. In 1978 werd de molen opnieuw opgeknapt en is nu wekelijks een dag in bedrijf, er wordt koren gemalen en sinds 1982 gerst gepeld. Naast de molen ligt een schutsluis ten behoeve van de Berkelscheepvaart.